Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ
Απόσπασμα από το βιβλίο «Τα 108 Λόγια του Χριστού», σελ. 58
και « Αυτό το καρφί που κάρφωσα », σελ. 243
« Μάθε ότι πρέπει να καεί κανείς για να γνωρίσει την έννοια της φωτιάς και να πεθαίνει από την δίψα για να πιάσει την αξία του νερού (…)
Εκείνος που δεν αναρωτιέται κοιμάται, εκείνος ο οποίος κοιτά μόνο τον τοίχο του απέναντι σπιτιού κάνει κύκλους μέσα στο ίδιο του το χωράφι (…)
Να είσαι ευτυχισμένος για τα στραβοπατήματα σου όσο μπορεί να είσαι και για τις πιο όμορφες ορμές σου ακόμη κι αν αυτές δεν πέτυχαν… διότι η ζωή υφαίνεται με τον ίδιο τρόπο που υφαίνεται ένα ύφασμα. Εάν το οριζόντιο δεν σμίξει με το κάθετο, τίποτα δεν γεννιέται!
Αναγνώρισε τούτη την αλήθεια, κι έτσι η πανέμορφη φύση του υφάσματος σου θα αποκαλυφθεί σε σένα και μέσα σου. »
Σχόλιο του Daniel Meurois:
Κάθε ζωή είναι πρώτα απ’όλα πειραματισμός. Όταν κατανοούμε πλήρως την ουσία αυτής της δήλωσης, καταλαβαίνουμε ότι μια ψυχή πρέπει να έχει πλεύσει σε όλες τις θάλασσες και προς όλους τους ορίζοντες για να προσεγγίσει την φύση του Τι ζει σ’αυτήν.
Έτσι πρέπει κανείς να έχει γευτεί το πλήθος των πιάτων της ανθρώπινης ύπαρξης και να τα έχει δοκιμάσει από μέσα για να καταλάβει την πεμπτουσία.
Να ανακαλυφθούμε όπως είμαστε πραγματικά είναι ο στόχος όλων των ταξιδιών μας…
Ο Ιησούς ζητούσε από τους μαθητές του να ταυτοποιήσουν το κλουβί μέσα στο οποίο κάποιοι από αυτούς εξακολουθούσαν να στριφογυρίζουν.
Γιατί να μην προσπαθήσουμε, κι εμείς να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε;
Τι είναι εκείνο που μας λείπει, που μας λείπει πραγματικά κατά βάθος; Ποιό είναι το όνειρο το οποίο, εάν τολμήσουμε να το πραγματοποιήσουμε, θα μας κάνει να μεγαλώσουμε;
Η ανάπτυξη της ψυχής μας περνάει μέσα από την τόλμη των όσων τολμούμε να επιχειρήσουμε, περισσότερο από εκείνο που φαίνεται να είναι η επιτυχία.
Τι σημαίνει εξ’άλλου «πετυχαίνω» αν όχι πρώτα απ’όλα να παρατήσουμε ένα παλιό ντεκορ στο οποίο ασφυκτιούσαμε για να εκπληρώσουμε ένα βήμα προς ένα καινούργιο ορίζοντα ο οποίος μας διαστέλλει την καρδιά;
Η μοναδική αποτυχία είναι να μην τολμήσεις ποτέ τίποτα.
Πού να βρεις την δύναμη να τολμήσεις;
Στην εμπιστοσύνη σε τούτη την Δύναμη της καθετότητας που το Θείο έσπειρε μέσα μας από την πρώτη κιόλας στιγμή της γέννησης μας.
Πώς να βρούμε αυτή την εμπιστοσύνη;
Η από καρδιάς προσευχή είναι συνήθως η πύλη που παρέχει πρόσβαση… διότι είναι μια καθετότητα που καλεί την υλοποίηση.